‘Een kloddertje roze hier, een kloddertje roze daar’. Wie herinnert zich niet de artistiekerige tante Til uit de televisieserie de Familie Knots? In zekere zin leek ik wel een beetje op haar, ik schilderde toendertijd namelijk ook het liefst alles roze. Niets was veilig.
Zo spoot ik mijn fiets op de middelbare school in een ‘pijn-aan-je-ogen’-kleur roze. Handig voor mijn klasgenoten want die zetten hun fiets bij voorkeur in de buurt van de mijne, zo vonden ze hem razendsnel terug aan het eind van die altijd veel te lange schooldag. Ik kreeg al snel de bijnaam ‘Pink Panther’.
Ik herinner me dat ik mijn vader net zolang aan zijn hoofd heb gezeurd totdat hij de muren van onze slaapkamer roze schilderde. Ik sliep toendertijd met mijn jongere zus op een kamer, ik kan me niet meer herinneren of ik haar lang heb moeten overtuigen. Waarschijnlijk heb ik dat verdrongen, we zaten toen nog in het ‘gedoogtijdperk’ als zussen. Wat ik me wel kan herinneren is dat mijn vader tijdens het schilderen een paar keer moest stoppen om bij te komen en na afloop schele hoofdpijn had. Maar het eindresultaat mocht er zijn… vond ík in ieder geval. Hij was waarschijnlijk allang blij eindelijk van mijn gezeur verlost te zijn.
Tot begin 20 bleef de liefde. Zo presteerde ik het om op een hardrockfestival als enige in een roze trui te verschijnen. Ik was een opvallende verschijning tussen alle leer en jeans. Maar ook toen waren mijn vrienden blij met me, want na het halen van een drankje of toiletbezoek, was ons groepje makkelijk terug te vinden.
Jaren later was daar mijn vrijgezellendag. Mijn vriendinnen waren mild, want ik was op dat moment zo’n 18 weken zwanger. Ik hoefde alleen een t-shirt te dragen met babyfoto’s van mij en mijn aanstaande erop. Een ROZE t-shirt dat dan weer wel. Inmiddels was mijn liefde voor roze een beetje bekoeld, dus een soort van straf had het kunnen zijn. Ware het niet dat ze mijn vrijgezellendag uitgerekend tegelijk hadden gepland met de Gay Pride in Amsterdam! Waar je maar keek zag je roze … en o ja leer, dat ook. Hadden ze al gehoopt dat we elkaar ook die dag weer snel terug zouden kunnen vinden door mij, dan ging die vlieger ditmaal toch echt niet op!