Ik ben een weekje in Nederland. Ik heb allerlei afspraken door het hele land en ben aangewezen op het openbaar vervoer. Natuurlijk kan ik ook een auto huren, maar ik heb een hekel aan filerijden en daarbij; wat is het openbaar vervoer toch goed geregeld in Nederland! Van deur tot deur komen, lukt over het algemeen zonder al teveel moeite. Al is het alleen al omdat er zoveel smaken vervoer zijn. Trein, tram, metro, bus en o ja de OV-fiets!
Met de laatste optie maak ik voor het eerst kennis tijdens dit bezoek. Wat een uitvinding! Online heb ik opgezocht op welk station in de buurt van mijn eindbestemming van die dag ze uitgegeven werden. Bij aankomst loop ik de fietskelder tegenover het station in en wordt hartelijk welkom geheten door een allervriendelijkste man. “U komt voor een OV-fiets?”. “Geen probleem, deze is voor u en staat al op uw hoogte.” Ik geef mijn NS business card, hij scant hem en wenst me een fijne dag. Dat is het! Alles bij elkaar heeft het 3 minuten geduurd!
Buiten gekomen, spring ik op de fiets en een blij gevoel maakt zich van mij meester. Fietsen, wind door mijn haren, ik hou ervan! Als er al iets is dat ik mis uit Nederland dan is dit het. Het gemak van het op de fiets springen en overal heen kunnen. Fietsen verleer je ook nooit. ‘s Avonds sta ik wel even te klooien voordat het me lukt te ontdekken hoe het grote slot werkt maar dat mag de pret niet drukken.
De volgende dag word ik lichtjes herinnerd aan de enige down side. Ough! Als ik namelijk weer op de fiets spring, heb ik last van oud Hollandsche zadelpijn! Je mag het dan wel niet verleren, het is wel handig het bij te houden.