“Ik voel een column over kerstgevoel aankomen”, typt mijn zus in de familie appgroep naar aanleiding van mijn geuite frustratie over het niet kunnen vinden van de helft van de kerstversiering. “Als je raadt hoeveel ik er dit jaar geschreven heb, doe ik dat”, antwoord ik. Na 3x raden zit ze gevaarlijk dicht bij het officiële getal. Nou vooruit, ik keur het goed, bij kerst hoort ten slotte lief zijn voor elkaar. Dus zus, hier komt ie speciaal voor jou!
Kerstgevoel, wat betekent dat eigenlijk voor mij? Kerst betekent traditie, eten aan een mooi gedekte tafel, maar vooral gewoon gezellig samen zijn. Me warmen aan mijn gezin. Ik ben wel nieuwsgierig naar wat voor associaties de rest van het gezin heeft bij dit woord. Ik krijg dingen terug als; dekentje bij de kachel, gezellig samen spelletjes spelen, koud, knus, mooie kleding dragen, samen zijn met familie, prikkende naalden en kerstfilms. Maar ook foute kerstmuziek en last minute surprise stress.
Wij vieren vanaf het moment dat de kinderen niet meer in Sinterklaas geloven; ‘SinterKerst’. Surprises onder de kerstboom dus, inclusief rijm voor diegene die dat wil. Dit jaar vieren we Kerst voor het eerst met het gezin plus één en heeft de laatste voor onze eerste echte kerstboom gezorgd. Ze is zelfs bereid mee te doen met onze surprise-traditie. Dat noem ik nog eens scoren bij je schoonfamilie! Zou ze bang zijn dat ze anders meegaat in de zak van Sinterklaas? Ik kan me niet meer herinneren dat ik daar iets over gezegd heb, toen ik uitlegde wat surprises zijn.
Sinds we het Sint-feest overslaan, zetten we de boom al begin december op. Eerlijk gezegd doen we dat ook omdat ík dat zo leuk vind. Ik vond het vroeger namelijk veel te lang duren voordat we de boom opzetten. Vlak voor kerst was voor mijn ouders vroeg genoeg, hij mocht gelukkig wel tot 3 Koningen blijven staan. Als hij het tenminste overleefde want we hadden wel altijd een echte boom. Elk jaar mochten we bij V&D een kerstbal uitkiezen en was het vechten wie de piek op de boom mocht zetten. De boom was altijd versierd in zilver met hooguit hier en daar wat wit. Gekleurde ballen kwamen er niet in!
Ook in mijn gezin heeft elk familielid een paar eigen kerstballen en is de piek inmiddels noodgedwongen vervangen door een zelf gemaakte. Bij ons hangt hij vol met een ratjetoe aan kerstballen en andere frutsels. In alle kleuren van de regenboog. Alleen de lichtjes zijn wit, want ik ben, net als mijn moeder, geen fan van gekleurde lichtjes. Onder de kerstboom staan kerstbeeldjes die de kinderen, toen we nog in Nederland woonden, elk jaar bij aankoop van de kerstboom mochten uitkiezen bij de kerstbomen-meneer. Kitcher dan kitch, maar de kinderen vinden ze nog steeds prachtig. Het zal hoogstwaarschijnlijk de prachtige herinnering zijn. Tenminste dat hoop ik.
Toen ik dit jaar de boom ging versieren, ontdekte ik dat een van de lichtslingers het niet had overleefd. Als ik in de winkels op zoek ga naar nieuwe lichtjes, blijkt dat er alleen nog LED-lichtjes te koop zijn. Ik vind ze geen van allen mooi. Als ik thuis kom, zie ik een doosje op tafel staan. Mijn dochter heeft kerstverlichting gevonden, gekleurde LED-lichtjes welteverstaan! Ik herinner me opeens dat ik die vorig jaar in een vlaag van verstandsverbijstering heb gekocht. Ik zucht diep, okey ik geef me over, de boom in met die krengen. Maar die kitscherige kerstbeeldjes verhuizen dit jaar naar de kamer van de kinderen, het kan te gek!